வாழ்க்கைப்பயணமும் வங்கி அனுபவங்களும் 21.மங்கலப்பட்டி(ஈரோடு மாவட்டம்)

சிங்கப்பூரின் சுத்தம் பற்றி காய்ந்த இலை கூட மரத்திலிருந்து விழத் தயங்கும் என்று சொல்வார்கள். கிட்டத்தட்ட அந்த அளவுக்கு வீடு தோட்டம் வயல் எல்லாம் சுத்தமாக இருக்கும் மங்கலப்பட்டியில் .இதிலேயே முழு  கவனமும் செல்வதால் உடல் சுத்தத்திற்கு நேரம் கிடைக்காத உழைக்கும் வர்க்கம்.  உழைப்பென்றால் அப்படியொரு அயராத உழைப்பு..மெய்வருத்தம் பாராத கண் தூங்காத உழைப்பு..உண்ண மறந்த உழைப்பு. (அப்புறம் எதற்கு உழைப்பு ?)

ஜலந்தரிலிருந்து மங்கலப்பட்டிக்கு மாறுதல். நான் சீ பீ எஸ் சீ  பள்ளிகள் உள்ள இடத்துக்கு மாறுதல் கேட்டிருந்தேன். வழக்கம் போல் ஏட்டிக்குப்போட்டியாக ஒரு இடத்துக்கு மாறுதல்.

பத்தாம் வகுப்பு படித்த பைசலை திருப்பத்தூரில் பள்ளியில் சேர்த்து விட்டு அவர்கள் ஐயா வீட்டில் தங்க வைத்தோம். பாப்டியை உள்ளூர் பள்ளியில் சேர்த்து விட்டோம்.

மங்கலப்பட்டி கிளைக்குப்போகுமுன் ஈரோடு கோட்ட அலுவலகம் சென்றேன். கோட்ட மேலாளர் திரு கிருஷ்ணமூர்த்தி  அன்பாக வரவேற்றார் .. என்னோடு திருச்சியில் பணியாற்றிய திரு சுப்ரமணி ஈரோடு கோட்ட அலுவலகத்தில் பணியில் இருந்தார். அவர் விளக்கமாக கிளையின் பெயர்தான் மங்கலப்பட்டி, அது இருக்குமிடம் முத்தூர், மங்கலபட்டிக்கும் முத்தூருக்கும் ஐந்து கி மி தொலைவு என்று சொல்லி ஈரோடு பேருந்து நிலையத்திற்கு அழைத்துச்சென்று முத்தூர் செல்லும் பேருந்தில் ஏற்றி விட்டார்.

(இனிமேல் முத்தூர் என்றே குறிப்பிடுகிறேன்)

மேலாளராகப் பதவி உயர்வு பெற்று மூன்று ஆண்டுகள் ஆனாலும் கிளை மேலாளராகப் பொறுப்ப ஏற்கப்போகும் முதல் கிளை முத்தூர். விவசாயம் என்பது எவ்வளவு சிரமமான ஓன்று என்பதை எனக்குப் புரிய வைத்ததும் முத்தூர்தான்.

மருத்துவர் திரு பழனிச்சாமி  மருத்துவ மனைக்கு மேலே இருந்த அறை ஒன்றில் தங்கி வீடு பார்க்கத துவங்கினேன் எனக்கு முன் இருந்த மேலாளர் குடியிருந்த வீடு எனக்குப்பிடிக்கவில்லை.

சர்கரைப்பாளயம் என்ற பகுதியில் ஒரு வீடு பிடித்தேன். கிராமிய மணத்துடன் கூரை வேய்ந்த விசாலமான திண்ணை, சீமை ஓடு வேய்ந்த வீடு. வெளியே கழிவறை, குளியலறை ,தென்னை மரம், கொய்யா மரம் எல்லாம் இருந்தது . தண்ணீர் பற்றாக்குறையினால் வேறு வீடு பார்க்கும் முயற்சியில் இறங்கினேன். .மற்றபடி இந்த வீட்டிலும் நல்ல மகிழ்ச்சியாகவே இருந்தோம்.

ஜலந்தரிலிருந்து வீட்டுபொருட்கள் , ஸ்கூட்டர் ,கார் எல்லாம் ஒரு பெரிய சுமையுந்தில் ஏற்றி நேரே முத்துருக்கு அனுப்பியிருந்தேன்,.ஒரு பெரிய சுமையுந்து வந்ததும் அதிலிருந்து கார் இறக்கப்பட்டதும் அந்த ஊரில் ஒரு பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது . காரின் எண்  PJQ 7777  என்பது பரபரப்பை மேலும் அதிகரித்தது.

வங்கிக்கு அருகில் திரு பிரகாசம் என்பவர் ஒரு பட்டறை வைத்திருந்தார். காரை லாரியிலிருந்து இறக்க அவர் பெரிதும் உதவினார். எரிபொருள் சேமிப்பில்  ஆரரய்ச்சி செய்து வந்த அவரைப்பற்றி ஊரில் பலவிதமான பேச்சுக்கள். என்னைப் பொறுத்த வரையில் ஒரு நல்ல நண்பராகவும் அண்டை வீட்டுக்காரராகவும் இருந்தார்.

முத்தூர் வந்த சில நாட்களில் நான் மதிய உணவுக்கு வீட்டுக்கு வந்தபோது வாசலில் ஒரு கூடை நிறைய தேங்காய் இருந்தது. முன்பின் தெரியாத ஒருவர்  எவ்வளோ சொல்லியும் வைத்து விட்டுப் போனதாக அறிந்தேன். சாப்பிட்டு விட்டு வங்கி சென்று அங்குள்ள பணியாளர் மூலம் அவர் யார் என்று விசாரித்து அவரை அழைத்து உடனே தேங்காய்க்கூடையை எடுத்துச்செல்லும்படி சற்று கடுமையாகச் சொன்னேன். இந்த செய்தி ஊரில் காட்டுதீ போல் பரவியது .

முத்தூர் சிறிய ஊர் என்றாலும் மிகச் செழிப்பான ஊர். பட்டிக்காடா பட்டணமா என்று சிறிது குழப்பமாக இருக்கும்.

ஈரோட்டில் இருந்து முத்தூர் வழியாக வெள்ளக்கோயிலுக்குப் போகும் விரைவுப் பேருந்துகள் ஒரு மணி நேரத்துக்கு ஓன்று வரும்.நாற்பது நிமிடத்தில் ஈரோட்டில் இருந்து முத்தூர் வந்து விடலாம். பேருந்துகள் பெரும்பாலும் நேரம் தவறாது வரும்.

முத்தூர் மக்களின் உழைப்பு பற்றி துவக்கத்திலேயே குறிப்பிட்டிருந்தேன்.. உழைப்பு மட்டுமல்ல விவசாயம் பற்றி அவர்கள் அறிவும் தெளிவும் மிக ஆழமானதாகும். விசாயம் பற்றி ஆணா ஆவண்ணா கூடத்தெரியாத எனக்கு இது மிக வியப்பாக இருந்தது,

செடிக்கன்றுகள் வாங்க பெரியகுளம் போய் வருவார்கள்.பட்டுப்பூச்சிக் கூடுகளை விற்க கர்நாடகா வில் உள்ள கொள்ளேகால் என்ற ஊருக்குப் போய்வருவார்கள், எல்லாம் பேருந்துப்பயணம்தான். அதிகாலையில் போய், இரவிற்குள் திரும்பி விடுவார்கள்..

அறுவடை காலம் வந்து விட்டால் மழை வெய்யில் எதையும் பொருட்படுத்தாமல் வயலில் நிற்பார்கள்.  நடு இரவில் நீர் பாய்ச்சப் போவார்கள். மத்தியானக் கரண்டு ராத்திரிக் கரண்டு என்று( எனக்குப்) புரியாத மொழியில் பேசுவார்கள்.. தண்ணீர் இல்லையா நானூறு அடிக்கு ஆழ்துளை போட்டு இரண்டு மோட்டார் வைத்துத் தண்ணீர் எடுப்பார்கள்,

நம் வீட்டுக்குப் பால் கொடுக்கப் பால்காரர் வருவார் .. இங்கோ பால் வாங்கிப்போக வருவார். பாலை விற்று விட்டு கடுங்காப்பி குடிப்பார்கள்.

விவசாயத்திற்கு அடுத்த பெரிய தொழில் விசைத்தறி. இவர்கள் பாடு இன்னும் திண்டாட்டம் .வாரத்தில் ஆறு நாட்கள் இரவு பகலாலக உழைத்து விட்டு ஏழாம் நாள் தொழிலாளர்களுக்கு விடுப்பு. உரிமையாளரோ அந்த வார உற்பத்தியை கரூர் கொண்டு போய்க் கொடுத்து பணம் பொருட்கள் வாங்கி வரவேண்டும்..

பல ஊர்கள் பல மாநிலங்கள் பார்த்திருந்தாலும் சில ஊர்மக்களின் பழக்க வழக்கங்கள் சற்று வேறுபட்டதாகத் தெரியும். முத்தூர் அப்படியான ஒரு ஊர்.

எந்த வீட்டிலும் கோலம் போடும் பழக்கம் கிடையாது. மாலை நேரத்தில் விளக்கேற்ற மாட்டார்கள். எங்கே வெளிச்சம் தேவையோ அங்கே மட்டும்தான் விளக்கெரியும்..

தீபாவளியும் கொண்டாடமாட்டர்கள். உழவர் திரு நாளும் கொண்டடமாட்டர்கள் . அவர்களுக்குத் தெரிந்த ஒரே கொண்டாட்டம் கிடா வெட்டு.

பெரும்பாலும் ஒன்றிரண்டு பிள்ளைகளுக்கு மேல் பெற மாட்டார்கள். ஒரு பெண் பேறு காலத்திற்கு மருத்துவமனை வரும்போது குறைந்து பத்து உறவினர்கள் கூட வருவார்கள். பெண் குழந்தை என்று தெரிந்தால் அனைவரும் பறந்தோடி விடுவார்கள்..

சிறு வயதிலேயே பிள்ளைகளை (ஆணாயிருந்தாலும் பெண்ணாயிருந்தாலும) பள்ளி விடுதியில் தங்கிப் படிக்க வைப்பார்கள், பெண்கள் மிகவும் விவரமாக இருப்பார்கள்

எந்த வேலை இருந்தாலும் மாலை நான்கு மணிக்கு மாட்டில் பால் கறக்க வீட்டுக்கு வந்து விடுவார்கள்.

குழம்பு தனியாக வைக்காமல் காய்கரிகூட்டை சோறுடன் கலந்து சாப்பிடுவார்கள்.

ஆண் பிள்ளைகளுக்கு அளவுக்கு மீறி செல்லம் கொடுப்பார்கள். அதனால் தற்கொலைகளும் அதிகம்

பொதுவாக சட்டங்களை விலைக்கு வாங்குவதை ஒரு பெருமையாக நினைப்பார்கள்.,

இன்னும் நிறைய சொல்லிகொண்டே போகலாம் . .பணம்,சொத்து மேல் அதிகம் பற்றுடைய  ஒரு சமூகம்.

 . ஒரு சாலை விபத்தில் பள்ளிச்சிறுவன் உயிரிழந்து விட்டான். உடலை வீட்டுக்குக் கொண்டு போய்விட்டார்கள். காவல் துறையினர் வரும்போது . உடல் விபத்து நடந்த இடத்தில் கிடந்தால்தான் பணம் கிடைக்கும் என்று யாரோ சொல்ல உடனே பையனின் தந்தை உடலை இரு சக்கர வண்டியின் பின்னால் வைத்து  விபத்து நடந்த இடத்தில் கொண்டு போய் போட்டு விட்டார்.

அந்தப்பகுதியில் சாண எரிவாயு அடுப்பு மிகவும் பரவலாக பயன்படுத்தப்படும் .வங்கியில் அதற்கு கடன் கொடுப்போம். கடன் தொகையை சரியாகப் பயன் படுத்தியிருக்கிரார்களா  என்பதை ஆய்வு செய்ய வீடுகளுக்குப்போவேன். அடுப்படியில் சமைத்த சுவடே தெரியாமல் அவ்வளவு சுத்தமாக இருக்கும்.

ஒரு விளக்கெண்ணை உற்பத்தி செய்யும் தொழிற்சாலைக்கு வங்கியில் கடன் கொடுத்திருந்தோம். அது கூட,  தினமும் சோடாக்காரம் போட்டு கழுவப்பட்டு தரை பளீர் என்று ஒரு பிசுக்கில்லாமல் இருக்கும்.

நூற்றுக்கணக்கான ஏக்கர் நிலம் உடையவர்கள் கூட நிலத்தில் குடும்பத்துடன் இறங்கி வேலை செய்வதைப் பார்கலாம் .

எவ்வளவு பணம் இருந்தாலும் வங்கி மேலாளர் வந்து கேட்டால் நம்பிக்கையுடன் கொடுத்து விடுவார்கள் 

நெல், சோளம் விளைந்து கதிர் முற்றிய நிலையில் ஒரு மிக இனிமையான நறுமணம் காற்றில் தவழ்ந்து வரும்..

எங்கும் வயல்களாய் இருப்பதால் தார் சாலையை விட்டு இறங்கி விட்டால் எனக்கு வழி , திசை தெரியாது. அதனால் தனியே எங்கும் போக மாட்டேன்,

எந்த வீட்டுக்குப் போனாலும் வணக்கம் சொல்லி வரவேற்று  குடிக்கத்தண்ணீர் கொடுப்பார்கள். எதாவது சாப்பிடச்சொல்லி வற்புறுத்துவார்கள். தர ஒன்றும் இல்லாவிட்டால் பானைத் தண்ணீரில் இனிப்பு சேர்த்து ஏலக்காய் பொடி கலந்து கொடுப்பாகள் .வெயிலுக்கு மிக இதமாக இருக்கும்.

முத்தூரில் மூன்றாவது பெரிய தொழில் நிதி நிறுவனங்கள். குறிப்பாக தினசரி, வாரந்திர, மாதாந்திர வருடாந்திர ஏலச்சீட்டு நிறுவனங்கள் .ஒரு குடும்பத்தில் பொருளாதார சிக்கல் வந்தால் உறவினர்கள் சீட்டுச் சேர்த்து கை கொடுக்கும் பழக்கமும் உண்டு.

 ஒரு பொதுத்தேவை  என்றால் ஊர் கூடி பணம் சேர்த்து கொடுக்க வேண்டிய இடத்தில் கொடுத்து முடித்துக் கொள்வார்கள்

பெரியார் பிறந்த மாவட்டத்தில் இன்னும் தீண்டாமை ஒழிந்ததாய்த் தெரியவில்லை

முத்தூரில் காவல் நிலையம் கிடையாது. திருட்டு மிகக்குறைவு .

முத்தூர் வங்கிகிளையில் எழுத்தர்கள் இரண்டு பேர். மேற்பார்வை அலுவலர்கள் ஒரு மேலாளர், இரண்டு அதிகாரிகள், இரண்டு சிறப்பு உதவியாளர்கள் என ஐந்து பேர். . அங்கிருந்த இரண்டு எழுதர்களைப் பார்த்துத்தான் எனக்கு மேலே படிக்க வேண்டும் என்ற ஒரு ஆவல் உண்டானது. ஒரு எழுத்தர்(மருத முத்து கணபதி) இலங்கைத்தமிழர் .பள்ளி இறுதிப்படிப்போடு  இந்தியா வந்தவர் கணக்கியலில் மிகக்கடினமான  ஐ சீ டபுள்யு எஸ் படித்து தேறி விட்டார் .

இன்னொருவர் மதுரைக்காரர்(சுந்தரராஜன் ) .வணிகத்தில் முது நிலைப்பட்டம் பெற்ற அவர் ஏ சீ எஸ் படித்துக்கொண்டிருந்தார்.

இதைப்பார்த்து நானும் இக்னோ (இந்திரா காந்தி தேசிய திறந்த பல்கலைகழகம்) வில் எம் பீ எ படிப்பில் சேர்ந்தேன்.தொடர்பு வகுப்புக்கு கோவை போகவேண்டும் . இருபத்தியொரு தேர்வுகள் தேறினால் எம் பீ எ . பணிச்சுமையினால் ஏழு தேர்வுகளோடு முடித்துக்கொண்டு டி ஐ எம் பட்டயம் வாங்கினேன்.

பங்குச்சந்தையில் நான் காலடி எடுத்து வைத்ததும் முத்தூரில்தான். அப்போது பங்குச்சந்தை ஹர்சத் மேத்தாவினால் உச்சத்தில் இருந்தது . ஊர் முழுக்க சேர், சேர் என்ற பேச்சு.. இருக்கும் பணத்தைஎல்லாம் திரட்டி பங்குச்சசந்தையில் கண் மூடித் தனமாக முதலீடு செய்தார்கள். இதில் எங்கள் வங்கி ஊழியர் ஒரு சிலரும் அடக்கம்.. நிறையப்பேர் கையைச் சுட்டுக் கொண்டார்கள் (நான் இல்லை).

கரீம் அண்ணனும் முத்தக்காவும் திருமண அழைப்புக் கொடுக்க முத்தூர் வந்தார்கள் .வீட்டைப் பார்த்ததும் கரீம் அண்ணன் நக்கலாக அநேகமாக காலையில் சொம்பில் தண்ணீர் எடுத்துக்கொண்டு வயல் பக்கம் போகவேண்டியிருக்கும் என்று சொன்னதாம் . அதற்கு முத்தக்கா  என் தம்பி அப்படிப் பட்ட வீட்டில் இருக்க மாட்டன் என்று சொன்னதாம் .. இந்த அமைதியான இடத்திலேயே தங்கி விடலாமா என்று தோன்றுகிறது என்று சொன்னது கரீம் அண்ணன்

நாங்கள் முததூரில் இருக்கும்போது கரீம் அண்ணன் காலமானது எங்களை சோகத்தில் ஆழ்த்தியது .முடிந்த அளவு விரைந்து சென்னை  சென்றும் பார்க்க முடியவில்லை 

மைத்துனர் ஷம்சும் பஜ்ரியாவும் வந்து சில நாட்கள் தங்கிச் சென்றார்கள். பெரும்பாலும் மரங்களிலேயே குடியிருந்தார்கள் .

நூரக்கா முஸ்தபா அண்ணன் பிள்ளைகள் வந்து சில நாட்கள் தங்கிப்போனார்கள்.

முத்தூரில் முஸ்லிம்களும் கிடையாது பள்ளிவாசலும் கிடையாது..கறி வாங்க பத்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள வெள்ளக்கோயில் போக வேண்டும்..

மாமா குப்பி வந்தபோது முதல் நாள் கறி வாங்கி குளிர் பெட்டியில் வைத்து அடுத்த நாள் சமைத்ததை சாப்பிட மறுத்து விட்டார்கள் .

வங்கி பெண் வாடிக்கையாளர் ஒருவர் வங்கிக்கு அருகில் வீடு கட்டித்தருவதாய்ச் சொன்னார். பள்ளிகல்வி இல்லாத அவருக்கு உலக அறிவு மிக அதிகம்.. வங்கியில் வீடு கட்ட கடனும் வாங்கவில்லை. இருப்பில் இருந்த தொகையையும் தொடவில்லை . ஆனால் வீடு அழகாகக் கட்டி முடித்து விட்டார். .வீட்டிற்குள் கழிப்பறை குளியலறை வைக்க மறுத்த அவரை சம்மதிக்க வைப்பதற்குள் எதோ நானே வீடு கட்டியது போல் ஒரு களைப்பு.

வீடு வாடகைக்கு விட வங்கியுடன் ஒரு ஒப்பந்தத்தில் அவர் கையொப்பம் இட வேண்டும். அதற்கான படிவத்தை அவரிடம் கொடுத்தேன். அதைக்கொண்டு போய் ஊரிலுள்ள பெரிய மனிதர்கள், படித்தவர்கள் அனைவரிடமும் காண்பித்து அவர்கள் எல்லாம் இதில் தவறு ஒன்றும் இல்லை என்று சொல்லியும் மனம் ஒப்பவில்லை அவருக்கு,. எனக்கு வீடே வேண்டாம் என்று சற்று கோபமாகச் சொன்னபிறகுதான் வேறு வழியில்லாமல் கையொப்பம் (ரேகை) வைத்தார்.

அந்தப்பெண்ணைப் பற்றி சில செய்திகள் சொல்லியாக வேண்டும். பல லட்சங்களும் ஏக்கர் கணக்கில் வயலகளும் கால்நடைகளும் உடைய அவரின் பொருளாதார சிந்தனைகள் வியப்பளிப்பவை. எங்கேயாவது மாட்டுச்சாணம் , வேப்பம்பழம் கிடந்தால் உடனே பொறுக்கிக்கொண்டு வந்து விடுவார். அவருடைய உடை – சொல்லாமல் விடுவதே நல்லது. ஒரு ரவிக்கை தைக்கக் கொடுத்து அதற்கு கூலி கொடுக்க மனமில்லாமல் பல மாதங்கள்  தையல் காரரை அலையை விட்டு, அதைப் பெருமையாகச் சொல்லியும் காண்பிப்பார். .

ஊரில் பெரிய மனிதர் ஒருவர் ஒரு நாள் வங்கிக்கு வந்தார். என் அறையில் உள்ள இருக்கைகள் அனைத்தும் நிறைந்திருக்க அவருக்கு உட்கார இடம் இல்லை,. அதனால் அவர் சினமுற்றுப் போய் விட்டார். அடுத்த நாள் தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு ஒருமையில் நீ, வா என்று பேசத்துவங்கினார். நான் இதை விட மோசமாகப் பேச வேண்டி இருக்கும் என்று சொன்னவுடன் தொடர்பைத் துண்டித்து விட்டு உடனே வங்கியின் கோட்ட அலுவலத்துக்கு ஒரு மொட்டைக் கடிதம் எழுதினார்.

இந்த ஊர் வங்கி மேலாளர் நிறைய கையூட்டு வாங்குகிறார் . இதுவரை யாரும் கண்டிராத  ஆடம்பரப் பொருட்கள் அவர் வீட்டில் இருக்கின்றன என்று எழுதியிருந்தார்.. வங்கி கொடுக்கும் சோபா சாப்பாடு மேசை இவற்றைத்தான்  அவர் ஆடம்பரப் பொருட்கள் என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். எனக்கு முன்பு இருந்த மேலாளர்கள் இவற்றையெல்லம் வாங்கியது கிடையாது..

இது பற்றி என்னைத்  கோட்ட அலுவலகத்தில் தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டார்கள். அனுப்புனர் விலாசம் இல்லாத மொட்டைக்கடிதங்களுக்கு எங்கள் வங்கியில் எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்க மாட்டார்கள். கடிதத்தின் நகலை எனக்கு அனுப்பி , பதில் ஏதும் அனுப்ப வேண்டாம் என்று அந்த விசயத்தை முடித்து விட்டர்கள் .கடித நகலை வங்கி வாடிக்கையாளர் சிலரிடம் காண்பித்தபோது இது இன்னார்தான் எழுதியது அந்தப் பெரிய மனிதரின் மருமகன் உறுதியாகச் சொன்னார்

கீழ் பவானிக் கால்வாய் அந்த ஊரின் உயிர் நாடி. வாய்க்காலில் தண்ணீர் திறந்து விட்டால் ஊரே களை கட்டி விடும். வங்கியிலும்  வேலை மிக அதிகமாகிவிடும்.. பயிர்க்கடன் நிறையக் கொடுக்கவேண்டி வரும்.

இந்தப்பகுதியை எழுதத துவங்கும்போது முத்தூரைப் பற்றி எழுத ஒன்றுமே இல்லாதது போல் தோன்றியது. ஆனால் எழுத எழுத ஒன்றன் பின்னாக நினைவலைகள் தொடர்கின்றன,

ஒரு சில செய்திகளைச் சொல்லி இபகுதியை நிறைவு செய்ய எண்ணுகிறேன்,

மைத்துனர் சிராஜுதீன் காட்டுப்புத்தூர் என்ற ஊரில் காவல் துறை அதிகாரியாகப் பணியாற்றினார். அவ்வப்போது அவரும் வருவார், நாங்களும் போய் வருவோம். நாங்கள் முத்தூரில் இருக்கும்போதுதான் அவருக்கு ஆர் எஸ் மங்கலத்தில் திருமணம் நடந்தது .

செருப்புக் கடியயைக் கவனிக்காமல் விட்ட எனக்கு ஒரு நாள் இரவு மிகக் கடுமையான குளிர் காய்ச்சல் தாக்கியது. ஜலந்தரில் வாங்கிய கம்பளிகள் ,துறையூரில் வாங்கிய வெளிநாட்டுக் கம்பளம் எல்லாம் போர்த்தியும் உடல் தூக்கித்தூக்கிப் போட்டது. மேலுலகம் போய் விட்டது போல் அலை அலையாய் எண்ணங்கள் .காலையில் கண் விழித்த பின்தான் இவ்வுலகிலேயே இருப்பது தெளிவானது..

நல்ல நண்பராகிய மருத்துவர் பழனிச்சாமியிடம் போனேன். எப்படி வந்தீர்கள என்று கேட்டார் . இரு சக்கர வண்டியில் வந்தேன் என்றேன். .துணைக்கு யார் வந்தது என்று கேட்டார். நான் மட்டும்தான் வந்தேன் என்றேன்.. காய்ச்சல் மிக அதிகமாக் 105 க்கு மேல் இருக்கிறது.  வண்டியில் தனியாக வந்தது எனக்கு வியப்பாக இருக்கிறது என்றார்.

ஏன் இரவில் எனக்குத் தெரிவிக்கவில்லை என்றார். இரவில் உங்களைத் தொல்லைப் படுத்த விரும்பவில்லை என்று சொன்னேன். இந்த ஊரில் நடு இரவில் தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு “ டாக்டர் , எனக்குப் பசியே இல்லை என்ன செய்யலாம்” என்று கேட்பார்கள். நீங்கள் இப்படி இருக்கிறீர்களே என்றார்..சிறு நீரகத்தொற்று என்று கண்டறியப்பட்டு பதினைந்து நாட்கள் வீட்டுக்கு வந்து ஊசி போட்டார்...

முத்தூரில் எனக்குக்கிடைத்த இன்னொரு இனிய நண்பர் திரு குப்புசாமி .எப்போது கேட்டாலும் வங்கியில் பணம் போடுவார். உடுக்கை இழந்தவன் கை போல பாப்டி திருமண நேரத்தில் ஒரு தொலைபேசி அழைப்புக்கு ஒரு லட்ச ரூபாய் கடனாகக் கொடுத்தார்..ஈரோடுக்கு மாற்றலானபோது அவருடைய  நண்பர் திரு கார்மேகம் என்பவர் மூலம் எனக்கு வீடு பிடித்துக் கொடுத்தார்.

முத்தூருக்குப்போன அடுத்த ஆண்டு பைசல் பாப்டியை பத்து கிமி தொலைவிலுள்ள அந்தப்பகுதியில் புகழ் பெற்ற நவரசம் பள்ளியில் சேர்க்கப்போனேன்.. பிள்ளைகளைப் பள்ளியில் சேர்க்க வந்த உள்ளூர் மக்கள் கேட்ட நன்கொடையை ஆயிரக்கணக்கில் எந்த வித எதிர்ப்பும் காட்டாது செலுத்தியது எனக்கு வியப்பாக இருந்தது.

என்னிடம் எவ்வளவு நன்கொடை தருகிறீர்கள் என்று பள்ளித் தாளாளர் (அவர் ஸ்டேட் வங்கி ஊழியர் ) என்று கேட்க  நூறு ரூபாய் தருகிறேன் என்று சொன்னேன். நீங்கள் உட்காருங்கள் பிறகு பேசிக்கொள்ளலாம் என்று சொன்னார். கூட்டமெல்லாம் கலைந்த பிறகு என்னை அழைத்து என்ன இப்படிச் சொல்கிறீர்கள் என்றார். நீங்களும் வங்கிப்பணியாளர்,  நானும் வங்கி மேலாளர் இதில் என்ன நன்கொடை என்று கேட்டேன். சரி நன்கொடையில்லாமல் சேர்த்துக் கொள்கிறேன் . யாரிடமும் சொல்லி விடாதீர்கள் என்றார்.

பைசல் பன்னிரண்டாம் வகுப்புப் பொதுத் தேர்வில் அவனது பிரிவில் முதல் மாணவனாகவும் , பள்ளியில் இரண்டாம் மாணவனாகவும் தேறினான் .

ரங்கா என்ற தனியார் பேருந்தில் பிள்ளைகள் பள்ளிக்குச் சென்று வருவார்கள். பள்ளிப்பேருந்து போல் நின்று நிதானமாக ஏற்றிச் செல்வார்கள். பள்ளிக்கு உள்ளே போய் நிறுத்தி பிள்ளைகளை ஏற்றி, இறக்கி விடுவார்கள் .

முத்தூருக்கென்று தனி ஒரு அகராதி இருக்கிறது. முட்டு- முட்டை .

ட்ராட்டர்- ட்ராக்டர் . முட்டுவலி- விவசாயச் செலவு  சேர்- ஷேர்

          

 மொத்தத்தில் நான்கு ஆண்டு முத்தூர் வாழ்க்கை இனிமையாகவே கழிந்தது.

சென்ற பகுதி பற்றி கருத்துக்களும் பாராட்டுக்களும் தெரிவித்த ஹாஜி அஜ்மீர் அலிக்கும் தங்கை சுராஜுக்கும் பாப்டிக்கும்  நன்றி . அஜ்மீர் அலி  தன் அனுபவம் ஒன்றைப் பகிர்ந்திருந்தார் ..

இ(க)டைச்செருகல் ;

இதய நோய்க்கும் புற்று நோய்க்கும் அடுத்தபடியாக மரணத்துக்குக் காரணமாக இருப்பது மருத்துவர்கள் பரிந்துரைக்கும் அதிகப்படியான அல்லது தேவையற்ற மருந்துகள் -  லண்டனைச் சேர்ந்த இதய மருத்துவர் அணில் மல்ஹோத்ரா  கார்டியனில் – நன்றி தி இந்து தமிழ்

இறைவன் அருளால்                                                                                                  பயணம் தொடரும்

வலை நூல் முகவரி

கூகிள் தேடுதலில்

sherfudddinp.blogspot.com

   

வாழ்க்கைப்பயணமும் வங்கி அனுபவங்களும் 20. அற்புதங்கள் உண்மையா ?

இப்படிக்கேட்பது சரியா ?

கருவறை முதல் மண்ணறை வரையில் வாழ்வின் ஒவ்வொரு நொடியும் அற்புதம்தான் .இரவும் பகலும் ஓய்வில்லாமல் இதயம் துடிக்கிறது,, சுவாசம் நடைபெறுகிறது . இதய்துடிப்பிலோ, மூச்சிலோ தடங்கல் வந்தால்தான் அதன் அற்புதம் நமக்கு தெளிவாகிறது. இது போல்தான் பசி, தூக்கமும் அதில் தடங்கல் வரும்போது , பசிக்க ,தூக்கம் வர மருத்துவரை தேடிச் செல்பவர்களைப் பார்க்கும்போது நமக்குக்கிடைத்த அற்புதங்கள் நமக்கு விளங்குகின்றன .இது போல் முடிவில்லாமல் சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்

இவற்றைத்தாண்டி  நம்ப முடியாத நிகழ்வுகள் பலவற்றை நாம் உணர்கிறோம். நமக்குப்புரியாதது , அறிவியலுக்குக்குள் அடங்காதது இதெல்லாம் மூட நம்பிக்கை, பத்தாம் பசலித்தனம் என்று ஒதுக்கி நகைக்கிறோம்.

நம் வாழ்வில் அப்படியான நிகழ்வுகள் நடக்கும்போது உண்மையென நம்ப வேண்டியதாகிறது

தொடர்ந்து பயணம் செய்தால் வரும் அலுப்பு,சலிப்பைத் தவிர்க்க அவ்வப்போது இடைவெளி தேவை . இந்தப்பகுதி ஒரு இடைவேளை

நான் கேள்விப்பட்ட , நான் உணர்ந்த சில நிகழ்வுகளை உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்கிறேன் .இவை எல்லாம் அற்புதங்களா , உண்மையா என்பதை உங்கள் முடிவுக்கு விட்டு விடுகிறேன் .

முதலில் நான் கேள்விப்பட்ட இரண்டு –இரண்டுமே அத்தா சொன்னது

ஒரு இரவில் அத்தா மகிழுந்தில் பயணித்துக்கொண்டு இருக்கையில் மழை பெய்யத்துவங்கியது, தூறலாகத் துவங்கி பெரு மழையாக மாறி விட்டது. மேற்கொண்டு பயணம் தொடர முடியாத அளவுக்கு மழை வலுத்து விட்டது. எனவே வண்டியை சாலை ஓரமாக நிறுத்தி விட்டு அத்தா வண்டிக்குள் படுத்து உறங்கி விட்டார்கள்.

விடியலில் எழுந்து பார்த்தால் வண்டி இரவில் நிறுத்தப்பட்ட திசைக்கு எதிர் திசையில் திரும்பி சற்றுத்தள்ளி நின்றது

இரவில் வண்டி நிறுத்தப்பட்ட இடத்தில் ஒரு பெரிய மரம் விழுந்து கிடந்தது

இறைவன் மிகப்பெரியவன் என்பதைத்தவிர வேறு எதுவும் சொல்ல எனக்கு வாய் வரவில்லை.

அடுத்தது அத்தாவின் ஹஜ் பயணத்தில் நிகழ்ந்தது முப்பது ஆண்டுகளுக்கு மேல் கடந்து விட்டது அத்தா ஹஜ் பயணம் சென்று . இப்போது உளது போல் அவ்வளவு வசதிகள், சௌகரியங்கள் அப்போது கிடையாது. ஹஜ் கமிட்டி மூலம் மட்டுமே பயணம். பம்பாயில்தான் விமானம் ஏற வேண்டும். .மினா போன்ற இடங்களில் ஒரு நாளைக்கு ஒரு ஹாஜிக்கு ஒரு வாளி தண்ணீர்தான் கிடைக்குமாம்.

அத்தாவை வழி அனுப்ப கரீம் அண்ணன், ஷஹவுடன் நானும் பம்பாய் போயிருந்தேன். அங்குள்ள ஹஜ் கமிட்டி விடுதியில் தங்கி இருந்தோம்..தஞ்சாவூரிலிருந்து அண்ணன் தம்பி இணை வந்திருந்தார்கள். நல்ல வசதி படைத்த அவர்கள் ஒவ்வொரு பைசாவும் மிகத்தயக்கத்துடன் செலவு செய்வார்கள். விமானத்தில் ஏறுவதற்கு முன் இந்தியப்பணம் யாரும் வைத்திருந்தால் பறிமுதல் செய்யப்படும் என்ற அறிவிப்புக் கேட்டு திரு திருவென்று முழித்தார்கள். நிறைய இந்தியப்பணம் அவர்களிடம் இருந்தது.. அவர்களை வழியனுப்ப யாரும் வரவில்லை. வேறு வழியின்றி பணத்தை கரீம் அண்ணனிடம் ஒப்படைத்து விட்டு கனத்த இதயத்துடன் விமானம் ஏறினார்கள்

.

சொல்ல வந்த செய்தியை விட்டு வேறு எதோ சொல்லிகொண்டிரூக்கிறேன். அத்தா மக்காவில் இருக்கும்போது ஒருநாள் ஆவணங்கள் அடங்கிய கைப்பை தவறி விட்டது. தேடி அலுத்துப்போன அத்தா தன்னையறியாமல் கண் அயர ஒரு அற்புதக்கனவு. நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் அத்தாவுக்குக் கை கொடுக்கிறார்கள் .விழித்துப்பார்த்தால் அருகில் உள்ள ஒரு கல் மேல் பை இருந்தது.

அடுத்து இரண்டும் சொல்வதற்கு சற்று கூச்சமாக இருக்கிறது . அவை என் வாழ்வில் நான் உணர்ந்தவை .

ஜலந்தரிலிருந்து மாற்றாலாகி ஈரோடு மாவட்டம்  மங்கலபட்டி கிளையில் பணியில் சேர்ந்து விட்டு திருப்பத்தூரிலிருந்து குடும்பத்தை அழைத்து வர மகிழுந்தில் துணைக்கு ஒரு ஓட்டுனருடன் கிளம்பினேன்..அவருக்குக் காரோட்டத் தெரியாதது மட்டும் அல்ல கண்ணும் சரியாகத்தெரியாது என்பது போகப்போக புரிந்தது.

திரு. போன இடத்தில் மைத்துனர் சிராஜிதீனுக்குப் பெண் பார்க்க ஆதனக்கோட்டை என்ற ஊருக்கு மகிழுந்தில் பயணித்தோம். துணைக்கு வந்த ஓட்டுனரை திருப்பி அனுப்பி விட்டு நானே காரை ஓட்டினேன்.

மாலை மயங்கும் மகரீப் நேரம். ஒலி நாடாவில் சுகமான சுசிலா குரலில் இனிமையான பாடல் . இருளா ஒளியா என இனம்புரியாமல் சாலை நீண்டு சென்றது. சாலை நெடுக ஓரத்தில் அகலமான ஆழமான பள்ளம் தோண்டியிருந்தார்கள் .எதிரே வந்த வண்டிக்காக நான் ஓரத்தில் ஒதுங்க எங்கள் வண்டி பள்ளத்தின் விளிம்புக்குப் போய்விட்டது.

இம்மியளவு நகன்றாலும் வண்டி பள்ளத்தில் சாய்ந்து விடும். அதனால் வண்டியின் கதவைத் திறந்து இறங்கவும் முடியாது.

இறைவனிடம் இறைஞ்சுவதைத் தவிர வேறு எதுவும் தோன்றவில்லை .மன அழுத்தம் , பயம், படபடப்பு எல்லாம் நிறைந்த மன நிலை..

வலுவான உடல் வாகு கொண்ட ஆண்கள் சிலர் திடீரென்று வந்தார்கள். வண்டியை அப்படியே அலாக்காகத் தூக்கி பாதுகாப்பாக வைத்து விட்டார்கள் .இறைவனுக்கு நெஞ்சார நன்றி சொல்லி, நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டோம்.

இடுக்கணில் உதவிய அந்த மாமனிதர்களுக்கு நன்றி செலுத்தி எதாவது அன்பளிப்புக் கொடுக்கலாம் என்று வண்டியை விட்டு இறங்கினால் அவர்கள் யாரையும் காணவில்லை.

இப்போது கூட அந்த நிகழ்வை எண்ணிப்பார்த்தால் எனக்கு மெய் சிலிர்த்து ஒரு வித வியப்பும், அச்சமும் கலந்த உணர்வு ஏற்படுகிறது. இறைவன் நம் அருகிலே இருக்கிறான், நாம் கூப்பிட்ட குரலுக்கு வருவான் என கேள்விப்பட்டதும்,.படித்ததும் உண்டு . ஆனால் எனக்கெல்லாம் அப்படி நடக்கும் என்பது நான் கற்பனை, கனவில் கூட நினைத்.ததில்லை. தொழுகை, வணக்கமெல்லாம் கூட அப்போது அதிகமாகக் கிடையாது .

இது பற்றி நான் எழுதியது தினமணிக் கதிரில் இது நிஜமா என்ற தலைப்பில் வெளியானது .

அடுத்தது நான் துறையூரில் பணியாற்றியபோது நிகழ்ந்தது. தர்காகளுக்கு போகும் வழக்கம் இல்லாத எனக்கு, கனவில் ஒரு தர்கா மிகத்தெளிவாகத் தெரிந்தது. மினராக்கள், பச்சைக்கொடிகள் எல்லாம் ஒளிப்படம் போல் துல்லிதமாகத் தெரிந்தன .

அப்போது நான் சில நாட்களாக பணி நிமித்தமாக பணிக்கம்பட்டி என்ற ஊருக்கு தினமும் பேருந்தில் பயணம் செய்து துறையூர் திரும்பிக்கொண்டிருந்தேன்.. முசிறி என்ற ஊரில் இறங்கி அங்கிருந்து பணிக்கம்பட்டி போகவேண்டும்.  துறையூர் முசிறிக்கு நான்கு வழித்தடங்கள் உண்டு, அந்த நான்கிலும் பேருந்துகள் செல்லும்.

நான் வழக்கமாகப் பயணிக்கும் பேருந்து அன்று வராததால்,(கனவுக்கு அடுத்த நாள் ) முசிறி செல்லும் வேறுஒரு பேருந்தில் பயணித்தேன். பேருந்து என் அன்றாடப் பயணப்பாதையை விட்டு  வேறு பாதையில் போனது.

துறையூரிலிருந்து சிறிது தொலைவில் ஒரு தர்கா கண்ணில் பட்டது. நான் கனவில் கண்ட அதே தர்கா எந்த வித மாற்றமும் இல்லாமல்..

இது எப்படி என்று எனக்குப் புரியவில்லை. அதற்கு முன் அந்த தர்காவை நான் நேரில் பார்த்தது இல்லை .தர்காக்களுக்குப் போவதில் எனக்கு அன்றும் இன்றும் பெரிய நாட்டம் கிடையாது.

இதற்கு மேல் எழுதினால் என்னை நானே மிகவும் புகழ்த்திக்கொள்வது போல் தோன்றும். எனவே இந்தப்பகுதியை இத்துடன் நிறைவு செய்கிறேன்,

சென்ற பகுதி பற்றி பாராட்டுக்கள், கருத்துக்கள் தெரிவித்த ஷஹா, ஹமீதா அஜ்மல், அஜ்மீர், பாப்டி,யுனி.வர்சல் சக்ரவர்த்தி  சகோதரிகள் மெஹராஜ், ஜோதி, சுராஜுக்கு நன்றி..

எல்லோருமே என் நினைவாற்றலையும், எழுத்துத் திறமையையும் பாராட்டினார்கள். இறைவனுக்கு நன்றி. அஜ்மல் திருப்பத்தூரில் நானும் அவரும் ஒன்றாகப்படித்த காலத்தில் நடந்த ஒரு சிறு நிகழ்வை நெகிழ்வுடன் நினவு கூர்ந்து எங்கள் அம்மாவுக்கு நன்றி தெரிவித்திருந்தார். இந்த எளிமைதான் அஜ்மலின் சிறப்பு.

அஜ்மீர் தன்னைப் பார்க்க வந்த ஜமால் அண்ணன், கருத்தக்கிளி அண்ணனுக்கு அவர்கள் அத்தா (எங்கள் பெரியத்தா) பற்றி நான் எழுதியதைப் படித்துக் காண்பிக்க ,, அவர்கள் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்களாம்.

இ(க)டைச்செருகல்:

 எரிவாயு மானியத்தை நேரடியாக பயனாளிகளின் வங்கிக் கணக்குக்கு அனுப்புவதால் இருபத்திரண்டு ஆயிரம் கோடி ரூபாய் மிச்சமாகும் என நடுவன் அரசு அறிவித்தது சரியல்ல .வெறும் இரண்டாயிரம் கோடி மட்டுமே மிச்சமாகும் என தணிக்கைக் குழு தகவல்.

* பண வீக்கம் குறைவாக உள்ளது என்று பொருளாதார விமர்சகர்கள் கூறுவது ஆதாரமற்றது என்கிறார் ரிசர்வ் வங்கி கவர்னர் ரகுராம் ராஜன்

மெய்யிலே பிறந்து மெய்யிலே வளர்ந்த புலவர் பெருமான்கள் நம்மை ஆள்பவர்களாக இருப்பது எல்லாவற்றையும் மிஞ்சிய அற்புதம்.

இறைவன் அருளால்

பயணம் தொடரும்.

வலைநூல்  முகவரி

கூகிள் தேடுதலில்

sherfuddinp.blogspot.com

.  .    

வாழ்க்கைப்பயணமும் வங்கி அனுபவங்களும் 19 .மதுரை(திருப்பத்தூர்)

தமிழ் நாட்டில் உள்ள  இரண்டு திருப்பத்தூர்களை மதுரை திருப்பத்தூர் என்றும் வாணியம்பாடி திருப்பத்தூர் என்றும் குறிப்பிட்டுக் காண்பிப்போம்.ஆனால் மதுரை திருப்பத்தூர் என்பது திருப்பத்தூரை வைத்து மதுரையை அடையாளம் சொல்வது போல் இருக்கிறதே என்று எண்ண வேண்டாம்.                                                    

அத்தாவுக்கு மதுரையில் ஒரு குறுகிய காலப்பணி. எனவே அத்தா அம்மா மதுரையில் இருக்க சகோதரிகள் மெஹராஜ், ஜோதி ,சுராஜோடு நானும் திருப்பத்தூரில் பெரியத்தா வீட்டில் தங்கிப்படிப்பதாக ஒரு ஏற்பாடு .. நாங்கள் எல்லாம் சமாளித்து இருந்து விட்டோம். சுராஜ் மட்டும் கத்தியின்றி ரத்தமின்றி  ஒரு விடுதலைப்போர் நடத்தி மதுரை போய்ச்சேர்ந்து விட்டது . ஆகஸ்ட்டில் பிறந்த்ததல்லவா !  

முதல் முறையாக அத்தா அம்மாவைப் பிரிந்த வாழ்க்கை. சஹா சிறுவன் என்பதால் மதுரையில் இருந்தான்,. முத்தக்காக்கவுக்கு திருமணமாகி விட்டது. அக்காமார் நூர் ஜென்னத்,மும்தாஜ் கல்லூரி என நினைவு.

திருப்பத்தூர், பெரியத்தா வீடு எங்களுக்கு மிகப் பழகிய இடம் என்பதால் பெரிய சிரமம் எதுவும் தெரியவில்லை. கழிப்பறை ,குளியலறை இல்லாதது கூட பழகி விட்டது. நீச்சல் தெரியா விட்டாலும் சீதேவிக் குளியல் தனி சுகம்தான்.

அஜுமலும் நானும் ஒரே வகுப்பு(ஏழாம் வகுப்பு), ஒரே பிரிவு என்பதால் நல்ல ஒரு நட்பு எங்களுக்குள் உருவானது. சக்ரவர்த்தி, வாச்சா பெரியத்தா மகன் ராஜா என் வகுப்பு, வேறு பிரிவுகள் , ஒரே பள்ளி. (அப்போது இருந்ததே ஒரே பள்ளிதான் என நினைவு)

பள்ளியில் டோண்டாக் என்ற செல்லப்பெயருடன் ஒரு ஆசிரியர் இருந்தார். .மாணவர்களைத் தண்டிக்க எண்ணினால் அருகிலிருக்கும் மாணவனைக் கூப்பிட்டு அவன் தலையில் ஓங்கி ஒன்னரைக்கொட்டு கொட்டு என்பார்.. கொட்டு பலமாக விழாவிட்டால் திரும்பவும் கொட்டச்சொல்வார்.    ஒல்லியாக ஒரு தமிழாசிரியர் ( நாச்சியப்பன் ?) இருந்தார். இரு விரல்களுக்கு இடையில் பேனாவை வைத்துத் திருகுவது அவர் தண்டிக்கும் முறை .பிரின்ஸ் என்ற பெயரில் ஒரு ஆசிரியர். மாணவர்கள்  அதை தமிழில் மொழி பெயர்த்து ள வுக்குப்பதில் சிறப்பு ழ போட்டு நக்கல் செய்வார்கள் 

வகுப்பு ஆசிரியராக இருந்த ஆங்கில ஆசிரியர் அஜ்மலுக்கும் எனக்கும் ஆறு மாதம் ஆங்கிலத்தில் சிறப்புப் பயிற்சி அளித்தால் பள்ளி இறுதி ஆங்கிலத்தேர்வு எழுதச்செய்யலாம் என்று எங்கள் ஆங்கில அறிவைப் பாராட்டினார்.

திருப்பத்தூரின் அப்போதைய விலை நிலவரம் : இட்லி கால் அணா தேனீர் ஒரு அணா. பரோட்டா ஒரு அணா. அளவு சாப்பாடு நான்கு அணா..முட்டை இரண்டு அணா (ஒரு ரூபாய்க்குப் பதினாறு அணா.. ஒரு ரூபாய்க்கு அறுபத்தி நான்கு இட்லி )

அத்தா அம்மா மாதம் ஒருமுறை திரு வந்து போவார்கள். மதுரையில் தல்லாகுளம் தமுக்கம் மைதானத்தில் பொருட்காட்சியில் மக்கள் பார்வைக்காக ஒரு மாதிரி இல்லம் கட்டியிருந்தார்கள். அத்தா அம்மா அந்த வீட்டில் வசித்து வந்தார்கள்.                                         உசேன் அண்ணன் ஊர்தி ஓட்டுனர். பார்வையிலும் சொற்களிலும் பாசத்தைப் பொழிவார்.. சய்யது சச்சா மதுரை ஈனா கடையில் பணியாற்றியது . அவ்வப்போது பணி நிமித்தமாகவும் சும்மாவும் வீட்டுக்கு வரும்.   பட்டர்ப்லை மண்ணெண்ணெய் அடுப்பு ஒரு புதுமையான வடிவில் வந்ததை சச்சா கடையிலிருந்து .கொண்டு வந்து செயல் விளக்கம் அளித்தது. ஒரு பெரிய கண்ணாடிகுடுவையில் மண்ணெண்ணெய் ஊற்றி கவிழ்த்து வைத்தால் எண்ணெய் சொட்டுச்சொட்டாய் இறங்கி எரிவாயு அடுப்பு போல் ஊதா நிறமாக சீராக எரியும்

திருப்பத்தூரில் கல்வியாண்டு முடிந்து நாங்கள் விடுமுறையில் மதுரை போனோம். அப்போது நிறைய விருந்தினர்கள் – மாணவப்பருவத்தினர் வந்திருந்ததாக நினைவு. நினைவில் வருபவர்கள் லியாகத் அலி அண்ணன்,, சின்னபொட்டு அக்கா மக்கள், சி ஹெச்  அண்ணன் மகன் ஸ்டாலின். .. ஸ்டாலின் ஊருக்குபோகும்போது  அம்மா அவர்கள் வீட்டுக்கு ரவை லட்டு செய்து கொடுத்து அனுப்பியது. அதை ஸ்டாலின் வெகு நாட்களாக பெருமையாக சொல்லிகொண்டிருந்தார் .

மதுரையில் வீட்டுக்குப் பக்கத்தில் ஒரு பெரிய கிளப் இருந்தது. அதில் ஸ்னூக்கர் விளையாட்டைப் பார்த்திருக்கின்றோம்...

திருப்பத்தூரில் மார்கழி மாதத்தில் கோயிலில் அதிகாலையில் திருப்பாவை திருவெம்பாவை ஒலிபரப்புவார்கள். சீதேவித் தண்ணீரில் எதிரொலித்து கேட்கும் ஓசை மிக இனிமையாக இருக்கும்.

நாங்கள் திருவில் இருக்கும்போது ஜமால் அண்ணனுக்கு விமானப்படையில் பணி நியமன ஆணை வந்தது.                                    கருத்தக்கிளி அண்ணன் வானொலி தொழில் நுட்பப் பயிற்சிக்காக காரைக்குடி போய்வரும். .                                                  சரிவண்ணன் ஊராட்சி அலுவலகத்தில் பணியாற்றியது.

மாமா மகன் சக்ரவர்த்தி சொல்லாற்றல் செயலாற்றல் வணிக ஆற்றல் எல்லாம் நிறைந்தவர். தொழில் முனைவர் அல்லது வணிகராகப் பெரிய அளவில் வராமல் முடங்கிப்போனது ஏன் என்று தெரியவில்லை .இப்போது கூட அவர் ஒரு சுய பரிசோதனை  செய்து தன் குறைகளைக்கண்டு ,களைந்து ஓர்மையோடு செயல்பட்டால் இறையருளால் வெற்றி நிச்சயம்..வயது ஒரு தடையல்ல.

திரு வாழ்க்கையின் அடுத்த பகுதி கால் நூற்றாண்டுக்குப்பின்  எனக்கு சிவான் (பீகார்) கிளைக்கு மாறுதல் வந்தபோது,. சிவானில் பிள்ளைகள் படிக்க தகுந்த பள்ளிகள் இல்லாததால் குடும்பத்தை திருவில் விட்டு நான் மட்டும் சிவான் சென்றேன். .என் நாற்பது ஆண்டு வங்கிப்பணியில் தொடர்ந்து அறுபத்தியொன்பது நாள் விடுப்பு எடுத்தது அப்போதுதான். இது பற்றி சிவன் அல்ல சிவான் என்ற தலைப்பில் ஓரளவுக்கு சொல்லியிருக்கிறேன். நீண்ட விடுப்பில் இருந்ததால் வேலை போய்விட்டதோ என சில நெருங்கிய உறவினர்கள் கேலி பேசினர் மாமா ,குப்பி, சிராஜுதீன் மிக அக்கறையுடன் குடும்பத்தைப் பார்ததுக்கொண்டனர் ..

அடுத்து ஜலந்தரிளிருந்து தமிழ்நாட்டுக்கு மாற்றலாகி வருகையில் பத்தாம் வகுப்பில் இருந்த பைசலுக்கு நாங்கள் இருந்த மங்கலப்பட்டியின் அருகிலுள்ள பள்ளியில் இடம் கிடைக்காததால் திரு . அப்சா பள்ளியில் சேர்த்தோம். மாமா வீட்டில் தங்கிப்படித்தான். பள்ளி தலைமை ஆசிரியர் திரு ராதாகிருஷ்ணன் பைசல் மேல் தனிகவனம் செலுத்திப் பார்த்துக்கொண்டார்.. ஆறுமுகம் பிள்ளை குடும்பத்தினர் தங்கள் குழந்தைகளுக்காகத துவங்கிய கல்வி நிறுவனங்கள் – மழலை வகுப்பு முதல் கல்லூரி வரை- திரு மக்கள் கல்விக்குப் பேருதவியானன. .

திரு சொந்த ஊர் என்றாலும் எனக்கு அடுத்த தலைமுறையில் பலருக்கு அந்த ஊரைப்பற்றி ஒன்றும் தெரியாது. அதற்கு அடுத்த தலைமுறையில் பலர் திருவைப்பார்த்தே இருக்க மாட்டர்கள்.

அவர்களுக்காக சொந்த ஊர் பற்றி எனக்குத் தெரிந்த, கேள்விப்பட்ட (சில) செய்திகளைப் பதிவு செய்கிறேன்

திரு.தட்ப வெப்பம் உடல் நலத்துக்கு மிக மிக ஏற்றது. அங்கு இப்போது போனால் கூட நல்ல பசியையும் தூக்கத்தையும் உணரலாம்.. அதனால்தான் ஸ்வீடிஷ் மிஷன் மருத்துவ மனை திரு.வில் அமைக்கப்பட்டது. மிகக்குறைந்த கட்டணத்தில் சிறப்பான வைத்தியம் செய்த அந்த மருத்துவ மனை அந்தப் பகுதி மக்களுக்கு ஒரு பெரிய வரப்பிரசாதம் என்றே சொல்லலாம்..பைசல்,பாப்டி அங்கேதான் பிறந்தார்கள்.அந்த மருத்துவமனை இப்போது இருக்கிறதா என்று தெரியவில்லை 

திருவின் முதன்மையான பகுதி சீதேவி வடகரை, .அங்கேதான் எங்கள் வீடு இருந்தது,.அதோடு, பெரியத்தா வீடு, சச்சா வீடு, மாமா வீடு ,சரிவு மாமா வீடு, கட்டிடம் என்று பெயர் பெற்ற எஸ்.ஐ. மன்சில், ரஹ்மத்தலி அண்ணன் பூர்விக வீடு, தாசில்தார் பெரியத்தா வீடு, எல்லாம் அதே தெருவில்தான் அதை ஒட்டிய சந்தில் கருப்புத்தொப்பி மாமா (பஷீர் அத்தா) வீடு, பாப்பா மாமனார் வீடு.                                            கட்டிடத்தில்தான் அந்தப்பகுதியில் முதலில் மொசைக் தரை வந்தது என்று சொல்வார்கள்.. விசாலமான அந்தக்கட்டிடம் உறவினர்களுக்கு ஒரு திருமண மண்டபமாகப பயன் பட்டது .என் திருமணம், சஹா திருமணம் அங்கேதான் நடைபெற்றது..                                                 கோடையில் பலருக்கு அது தூங்குமிடமாகவும் பயன்பட்டது.

திருவில் குடும்பங்களுக்கும் நபர்களுக்கும் வழங்கிய சில பட்டபெயர்கள்(யாரையும் புண்படுத்தும் நோக்கம் இல்லை)             முனுசு அம்பலார் வீடு, ஒரு வண்டி பேத்தி, கொரங்கன் பேத்தி, , குட்டை அம்பலம், குதாம்பு, பொக்காகுருதை, தவுட்டுப்பாத்து, தகரப்பாத்து, பூலாங்குறிச்சி அத்தம்மா ,கருப்புத்தொப்பி மொளகு தண்ணி, மொச, பல்லுக்கடிச்சா , சூத்தக்கத்திரிக்கா, கொடிக்கா கிழவன் கொன்னையூர்க்கிழவன் ,பட்டதட்டி, கெளுத்தி மீசை,நீலப்பெட்டி  (பெரும்பாலும் காரணப்பெயர்கள்)                                                    பதவி சார்ந்து கமிசனர், தாசில்தார், கணக்குப்பிள்ளை போன்ற பெயர்கள்.

இதில் முனுசு அம்பலார்,, கமிசனர், எங்கள் குடும்பத்துக்கான பெருமை மிகு பெயர்கள் .முனுசு என்பது கிராம முன்சீப் என்பதன் திரிபு என்பர். ஊர் வழக்குகளை விசாரித்து தீர்ப்பு வழங்கும் பொறுப்பு எங்கள் குடும்பத்துக்கு .ஒரு முறை எங்கள் ஐயா மீது ஒரு புகார் வர, உடனே தலைமைபதவியிலிருந்து இறங்கி, வேறு ஒருவரை அந்த வழக்கை விசாரிக்கச்சொல்லி தன் மேல் குற்றம் இல்லை என்பது நிருபனமானபின் தலைமைப்பதவியை ஏற்று நீதியை நிலை நாட்டியது ஒரு வரலாறு  .பள்ளிவாசல் ஜமாஅத் தலைவர் பதவியும் எங்கள் குடும்பத்துக்கே . காலப்போக்கில் இது மாறி விட்டது

அத்தா நகராட்சி ஆணையர் பதவியிலிருந்து ஓய்வு பெற்ற  சில காலம் கழித்து திரு.பெரிய பள்ளி ஜமாஅத் தலைவர் பொறுப்பு வகித்தபோது மலேசியா பாங்காக் நாடுகளுக்குப் போய் பெருந்தொகை பள்ளிக்காக கொண்டு வந்தது ஒரு. சாதனை

ஜவஹர்லால் நேரு திரு. வந்தபோது அவருக்கு மாலை அணிவித்த பெருமை எங்கள் ஐயா(அத்தாவின் அத்தா)வுக்கு உரியது. அதை ஒரு புகைப்படம் எடுக்ககூட யாருக்கும் தோன்றவில்லை .ஐயா பெயர் காதர் அம்பலம்.

ஐயா பேருந்து சேவை நடத்தியதாகவும் அத்தா சொல்லக் கேள்வி.

அத்தா அண்ணாமலையில் கௌரவ பட்ட இறுதி வகுப்பு (B.Sc., Honours) படிக்கையில் ஐயா காலமாகிவிட்டார்கள்.அத்தா எங்கள் ஊரின் முதல் பட்டதாரி; முதல் அரசிதழ் பதிவு அதிகாரி (gazetted  officer). எங்கள் உற்றார் உறவினர்களில் முதல் ஹாஜியும் அத்தாதான் என நினைவு.. அத்தாவின் செல்லப்பெயர் சின்னதுரை .

அத்தம்மா பெயர் மீராம்பீவி. நல்ல ஞானி அவர் உயிர் பிரியும்போது அவரிடமிருந்து ஒரு ஒளி புறப்பட்டுப் போனதாய்ச் சொல்வார்கள்

அம்மாவின் அத்தா மாங்குடியார் என்றும் கொன்னயூர்க் கிழவன் என்று அழைக்கப்படும் பீர் முகமது .எளிதில் சினம் கொள்பவர், கடுகடுப்பவர் என்று சொல்வார்கள், ஒரே ஒரு முறை அவர் வீட்டுக்குப் போனேன். மிக அன்பாக உபசரித்து இட்லியும் சிகப்புச் சட்னியும்  சாப்பிடச் சொன்னது நினைவிருக்கிறது .அவர் ஒரு நாள் லொகர் தொழுகை முடித்து வீட்டுக்கு வருகையில் அவருக்கு ஆண் குழந்தை பிறந்த செய்தி கேட்டு குழந்தைக்கு லொகர் வாச்சா என்று பெயர் வைத்து விட்டாராம். நோயென்று படுக்காமல் நடமாடிய நிலையிலேயே அவர் உயிர் பிரிந்ததாய்ச் சொல்வார்கள்.

சீதேவி ஊரின் மிகப்பெரிய நீர் ஆதாரமாக விளங்கியது .நான்கு கரைகளும் எட்டுப் படித்துறைகளும் கொண்டது. ஊர் மக்கள் குளிக்க, துவைக்க பாத்திரம் கழுவ உடல் சுத்தம் செய்ய, கோயில் யானை குளிக்க  என்று பல்முனைப்பயன்பாடு. திருவில் பிறந்து வளர்ந்த எல்லோருக்கும் நீச்சல் தெரியும் (சையது சச்சா விதிவிலக்கு)..மழை காலத்தில் சீதேவி நிரம்பிவிட்டால் அந்த ஆண்டு முழுதும் தண்ணீர் பற்றாக்குறை வராது . படிகள் முடியும் இடத்தில் ஒட்டுப்படி ஓன்று இருக்கும் அதைதாண்ட வேண்டாம் என்று எச்சரிக்கை செய்வது போல்.                      இவ்வளவு சிறப்பு வாய்ந்த இந்த நீர் நிலை இப்போது ஒரு பூங்காவாக மாற்றப்பட்டு வருவது ஒரு அதிர்ச்சி தரும் உண்மை .

.ஈனா தோட்டபைப் இனொரு நீர் ஆதாரம் எஸ் இப்ராஹீம் மாமா  அவர்களின் வயல்களுக்கு நீர் பாய்ச்சுவதற்காக அமைக்கப்பட்ட கிணறும் மோட்டரும் மக்கள் குளிக்க்கப்பயன் படும் விதமாகா பெரிய தொட்டியுடன் அமைக்கபட்டிருந்தது..இப்போது அதுவும் பயன்பாட்டில் இல்லை என கேள்வி..

எளிய முறையில் வாழ்வைத் துவங்கி இடைவிடாத உழைப்பால் ஒரு பெரிய வணிகராகவும் தொழில் முனைவராகவும் உயர்ந்த ஈனா (எஸ். இப்ராஹிம்) மாமா தன் நிறுவனமாகிய ஈனா கடை (எஸ் .ஐ அண்ட் கோ) யின்  சென்னை, மதுரை, காரைக்குடி, திருநெல்வேலி , பெங்களூர் ,திருவனந்தபுரம் கிளைகள் மூலம் பலருக்கு வேலை வாய்ப்பை வழங்கினார். ஊழியர்களுக்கு அருமையான உணவு ஈனா  கடையின் சிறப்பு அம்சம்..

ஈனா மாமா அம்மாவின் ஓன்று விட்ட அண்ணன்; . அவருடைய ஐந்து மகன்களில் நான்காமவர் மைத்துனர் எஸ் ஐ பீ என்று அழைக்கப்படும் பீர் அண்ணன் (மெஹராஜ் அக்கா) மூத்தவர்  எஸ் ஐ எஸ் (சம்சுதீன் அண்ணன் )- தம்பி சஹாவின் மாமனார் .மூன்றாமவர் உயர் காவல் அதிகாரியாகப் பணி மூப்புப்பெற்ற டி ஐ ஜி ஜாபர் அலி அண்ணன் . ஈனா .மாமாவை ஒரு முறை அத்தாவுடன் சென்று பார்த்த நினைவு. படுக்கையில் சாய்ந்த நிலையில் அமர்ந்திருந்த அவர் என்னை அன்புடன் மாப்ளே என்று அழைக்க நான் கூச்சத்தால் நெளிந்தேன்

சாமாங்குளம், கல்வெட்டு மேடு ,மருதநாடி இவை திரு.வின் குடிநீர் ஆதாரங்கள் ..  சாமாங்குளம்  பேருக்கேற்றாற்போல் சாமானிய மக்கள் பயன்படுத்தியது. செம்மை நிறத்தில் இருக்கும் தண்ணீரை தேத்தான்கொட்டையை வைத்து சுத்தம் செய்தால் தெளிவாகிவிடும். வேதிப்பொருள் கலப்பில்லாத எளிய சுத்திகரிப்பு முறை. (தற்போதைய கண்டுபிடிப்பு –தேத்தான் கொட்டை உடலுக்கு வலிமை கொடுத்து, சர்க்கரை அளவைக் கட்டுப்படுத்தும் மிகச்சிறந்த கொட்டை).

மற்ற இரண்டும் தொலைவு காரணமாகவும். அவற்றின் சுவையான நீரினாலும் விலை அதிகம் .வீட்டிற்கு வரும் சிறப்பு விருந்தினருக்கு மட்டுமே வழங்கப்படும்.

மழை நீரையும் சேமித்து பல மாதங்களுக்கு பயன்படுத்தவதுண்டு. பொதுவாக திரு.வில் நல்ல மழை பெய்யும். பெரியத்தா வீட்டிற்கு எதிர்த்தாற்போல் சீதேவிக்கரையில் இருந்த ஒரு பெரிய புளிய மரம் புயல் மழையில் விழுந்து விட்டது 

விவசாயத் தேவைக்காக ஒரு பெரிய கண்மாய் மதுரை சாலையில் இருந்தது. அது கோடையில் அழியும்போது( வற்றும்போது) ஏராளமாக விரால்  மீன் விலை மலிவாகக்கிடைக்கும். , அந்தப் பருவத்தில் பெரும்பாலான வீடுகளில் மீன் சாப்பாடு கமகமக்கும். கோடைக்காலம் என்பதால் நிறைய மாம்பழம் கிடைக்கும். ஈக்களுக்குக் கொண்டாட்டம்

சிறிய ஊராக இருந்தாலும் சுவையான உணவு மலிவாகக்கிடைக்கும். ராசாக்கிலி கடையில் நெய்.புரோட்டா சிறப்பு அம்சம். சாப்பிட வருபவர்கள் நெய் புரோட்டா வேண்டும் என்று சொன்ன பிறகுதான் நெய் வாங்க ஆள் அனுப்புவார்கள் . மாதவன் கடையின் சிறப்பு ரொட்டி குழம்பு . சைவத்துக்கு மதகு பட்டி உணவு விடுதி . இது போக சாலை ஓர விடுதிகளில் இட்லி, இடியாப்பம், ஆப்பம் ,குழிப்பணியாரம் நல்ல சுவையுடன் மிக மலிவாகக்கிடைக்கும் ..கரீம் அண்ணன் பெட்டிகடை  அந்தப்பகுதிக்கு  ஒரு பேரங்காடி, கமர்கட், சோத்து முறுக்கு,கோகோ அச்சு  மாம்பழம், சவக்காரம் .நீல சோப்பு எனப்பலபோருட்கள் கிடைக்கும். வண்டுண்ட மாம்பழம் அந்தக் கடையின் சிறப்பு .. தெருவில் விற்கும் பருத்திப்பால், சேமியா பாயாசம் சுவையாக இருப்பதாய்ச் சொல்வார்கள் .

விருந்துகளில் தாளிச்சோறு, பொடிக்கறிக்குழம்பு, காய்க்குழம்பு வழமையான மெனு காலையில் இட்லி வடை கேசரி சாம்பார் சட்னி . ஐந்தாறு இட்லியை உடைத்துப்போட்டு அணைகட்டி அதற்குள் சாம்பாரை ஊற்றி சுவைக்கும் அழகைப்பார்த்தாலே வயிறும் மனதும் நிரம்பிவிடும்

சோறை சிறிய மலைபோல் குவித்து உச்சியில் ஒரு பள்ளம் தோண்டி அதில் குழம்பை ஊற்றி மெதுவாக சுவைத்துச் சாபிடுவது ஒரு கலை ,

ஹோட்டல் பரோட்டாவை “பிச்சுப்போட்டு (குருமாவில்) ஊற வைத்து “ உண்பது தனி சுவை 

மண்ணில் விளையாடும்போது காக்கப்பொன் என்று அழைக்கப்படும் மைக்கா என்ற கனிமப்பொருள் சிறிய துண்டுகள் கிடைக்கும். இந்த மைக்காவை அடிப்படையாக வைத்து ஒரு பெரிய தொழிற்சாலை வரப்போவதாக பேச்சு அடிபட்டது .

திருவின் சிலபாத்திரங்கள் பற்றி சொன்னால்தான் இந்தப்பகுதி முழுமை அடையும்.

  பெரியத்தா – அத்தாவின் அண்ணன்(சாகுல் ஹமீது) –அதற்குரிய மரியாதையை மதிப்போடுதான் எண்ணுவோம். தெருவை ஒட்டிய அவர்கள் வீட்டுக்கூடத்தில் சுகமாக சோபாவில் சாய்ந்தபடி போவோர் வருவோரை குரலை உயர்த்தாமல் கிண்டல் கேலி செய்வதில் வல்லவர் . ஒரே ஒரு எடுத்துக்காட்டு

“ ஏண்டா  ரொம்பவா நொடிச்சுப்போயிட்ட “

“ ஏமாமு நல்லாத்தான இருக்கே(ன்). ஏ(ன்} இப்படி கேக்கிறைய “”

“ இல்ல விடாமத் தொளுகப்போரையே அதாங் கேட்டேன் “

(சொற்களை மட்டும்தான் இங்கே வெளியட முடியும். அந்த குரல் ஏற்ற இறக்கம் , முகபாவம் ,உடல் மொழி அதெல்லாம் மனதில் உளது எழுத்தில் வடிக்க முடியாது )

** சையது சச்சா –அத்தாவின்  தம்பி,. தனியே ஒரு நூல் எழுதும் அளவுக்கு சாதனைகள் சாகசங்கள் .சச்சா நுங்கு சாப்பிடும் அழகே தனி. நுங்கில் ஒரு துளி கூட தோல் இல்லாமல் , நுங்கும் உடையாமல் பளிங்கு போல் எடுத்து பொறுமையாகச் சுவைக்கும்  .தன்னந்தனியாக வாழ்ந்த சச்சாவின் மறைவுக்கு உற்றார் உறவினர் பலரும் திரண்டு பல ஊர்களில் இருந்தும் வந்தது சச்சா எல்லோரிடமும் காட்டும் உண்மையான பாசத்தின் எதிரொலி

*** பீயன்னா மூனா மாமா – அம்மாவின் அண்ணன் . நிமிர்ந்த நன்னடை நேர்கொண்ட பார்வை .உரத்தகுரலில் கலகலவென்று நகைசுவையோடு பேச்சு கதைகள்.குழந்தைத்தனமான உற்சாகத்துடன் வேலை செய்வது        .ஜமீலா குப்பி- அத்தாவின் தங்கை – ஏழு வயதிலேயே தொழுக ஆரம்பித்து ஞான வழி, ஆன்மீகத்தில் இறங்கியவர் .சமையல் கலையிலும்  உலக அறிவிலும் வல்லவர் 

****அமீர் குப்பி (கோட்டையிருப்புக் கணக்கபிள்ளை) .அத்தாவின் தங்கை. திருவிளிருந்து ஐந்து கி மி தொலைவில் உள்ள கோட்டையிருப்புக்கு .ஓரிரு   முறை போய் வந்திருக்கிறேன்,கிராமிய மணத்துடன் சுவையான உணவும் மனமார்ந்த உபசரிப்பும் கிட்டும்.குப்பி மகன்  லியாகத்தலி அண்ணன் (ஜோதி அக்கா) வயதில் மூத்தவரானா.லும்  நெருங்கிய பழக்கம் . அந்தப்பழக்கதிலே பல நாள் வா(டா) போ(டா) என்று அழைத்தேன் யாரோ சுட்டிக்காட்டித் திருத்தும் வரை

*****உற்றார் உறவினரை அரவணைத்து உபசரிக்கும் ஆசா பெரியம்மா (ஈனா மாமாவின் உடன் பிறப்பு?) அதிகாரமான கம்பீரமான குரல், அதே போல் உடல் வாகு . வெற்றிலை போட்டு துப்பும்போது  சற்றுத் தொலைவில் உள்ள பணிக்கத்துக்கும் வாய்க்கும் ஒரு பாலம் அமைத்தது போல் சிந்தாமல் சிதறாமல் குறிதவறாமல் துப்புவது அவருடைய தனித்திறமை

******கலகலவென்று நகைச்சுவையாகப் பேசும் சீ ஹெச் (ஹமீது அண்ணன்) .தீவிர அரசியலில் இருந்தும் பெரிதாக சம்பாதித்து இல்லை . அவர் தம்பி.   ரஹ்மத்தலி அண்ணன்-,எங்கள்  தங்கை சுராஜ்   திருமணத்திற்காக முழு முயற்சி செய்தார்

.தொடரின் இப்பகுதியை நிறைவு செய்யுமுன் திரு. தமிழ் பற்றி சில வரிகள்.:

எங்கள் ஊர் வாசிகள் பச்சைதமிழர்கள். அசந்து மறந்து கூட ஷ, ஜ ,ஸ, ஹ போன்ற வடமொழி உச்சரிப்புகள் வாயில் வராது .ராஜா ராசாதான். மக்கா ஹரம் அரம்தான்.சம்சுதீன் சம்சுதான் .ஷஹா சகாதான் பெயர்த்திரிபுகள் எங்கள் ஊரின் ,தனிச்சிறப்பு  மைமூனாத்  மைம்பொண்ணு. . கதிஜா –கத்துசா

சென்ற பகுதி பற்றி கருத்துக்கள் ,பாராட்டுகள் தெரிவித்த ராஜா, பாப்டி ஷேக்  சகோதரிகள் ஜோதி ,சுராஜ் எல்லோருக்கும் நன்றி .

குட்டவில் நான் பணியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றதால் இந்தப் பயணத்தொடர் நிறைவுற்றது என்ற எண்ணத்தில் மங்களப்பட்டி, துறையூர், கேரளா பற்றி எழுதவில்லையே என சேக், ராஜா , ஜோதியக்கா கேட்திருந்தார்கள் . நான் சென்ற பகுதியில் தெளிவாகக் குறிப்பிட்டிருந்தேன்- பயணம் இன்னும் முடியவில்லை . இறைவன் நாடினால் இன்னும் பல மாதங்களுக்குத் தொடரும் .

இ(க)டைச்செருகல் :

சென்ற பகுதியில் ஒரு ஆங்கில வாக்கியம் கொடுத்து அதன் சிறப்பு என்ன என்று கேட்டேன். இது வரை பதிலேதும் வரவில்லை. எத்தனை பேர் படித்தார்கள் என்று தெரியவில்லை .

அந்த வாக்கியத்தில் முதல் சொல் ஒரு எழுத்து கொண்டது .அடுத்த சொல் இரண்டு எழுத்து அடுத்து மூன்ற என்று எழுத்து எண்ணிக்கை ஓன்று ஒன்றாகக் கூடிக்கொண்டே போகும் . நான் போன பகுதியில் வெளியிட்டது ஒரு பெரிய வாக்கியத்தின் ஒரு பகுதி . முழு வாக்கியம்(நன்றி ஹிண்டு )   

"I do not know where family doctors acquired illegibly perplexing handwriting; nevertheless, extraordinary pharmaceutical intellectuality, counterbalancing indecipherability, transcendentalises intercommunications' incomprehensibleness."

இது போன்ற வாக்கியங்கள் rhopalic என அழைக்கப்படும் தமிழில் இது போன்ற அமைப்பில் வாக்கியங்கள் பற்றி தெரிந்தவர்கள் சொல்லலாம்

இறைவன் அருளால்                                                                                                          பயணம் தொடரும்

வலை நூலில் படிக்க கூகிள் தேடுதலில்

sherfuddinp.blogspot.com

.

  .

     

  

  

.

 .